Zył roz jeden wdowiec
hruby gazda śniego
chałupy, owce, kónie
pół wsi było jego
Mioł trzy dziywki piykne
ze ocy bolały
kiedyś na nie patrzoł
Rade go widziały
Jedna godo -tato
kochom wos nad zycie
Drugo -jo tak samo
dobrze o tym wiycie
A nomłodso -trzecio-
obezwać sie boi -
drogsyście mi, tato
od wielickiej soli
Piyrsyj doł konie, pola i las
drygiyj worki złota, koroli
a najmłodsyj dziywce ociec nie
zapisłoł nic
ino krapke soliPote starość przysła
roki przeleciały
nogi ani rynce
słucać go nie kciały |
Idźze ku swym dziywkom-
mądrzy ludzie radzom-
dobrzes wycyńściowoł
opieke ci dadzom
Piyrsyj doł konie, pola i las
drygiyj worki złota, koroli
a najmłodsyj dziywce ociec nie zapisłoł nic
ino krapke soli
Dzieci moje, poratujcie mnie
Dzieci moje, poratujcie mnie
Zgine jo bez wos marnie po cudzymi płoty
Zgine jo bez wos marnie pod cudzymi płoty
Obieście sie - jedna dała snur
Przebijcie sie - drugo dała nóz
A nomłodso nic nie dała, wziyna ku sobie
Jaz do śmierzci juz |
