|
idzié siwá mgła!
nie wiém juz kanyk jest
cy to noc, cy to dziéń
ka mám iść, ka sié brać
jakoz mám przegnać strak
cemuz dziś włásnié haw
musi iść siwá mgła?
jakoz teráz mám ku tobié iść?
po co ześ tu przysła, siwá mgła, siwá mgła
tyś mi do wiérsycka chodnicek zalégła
kiz to ciért, kiz to fras
coz to za marny cas
w biáły dziéń tak sié ćmi
tracem sié, nie znać nic
ginié świat w siwéj mgle
moze ty cekás mié?
świéć-ze jesce, cobyk wiedziáł, kany iść
choćby wyrós spod nóg (cekáj mié!)
wielgi las, ciérny bór (cekáj mié!)
potok, jár, ostry scyt (cekáj mié!)
désc i grád, po pas śniég (cekáj mié!)
niek biéda bijé (cekáj mié!)
já pokiél zyjé (cekáj mié!)
póde i tak (cekáj mié!)
bo ty cekás mié
świéć-ze jesce, świéć... świéć-ze jesce, i świéć, i świéć, i świéć!
świéć-ze jesce, cobyk wiedziáł, kany iść
choć se ta siwá mgła do rania nie minié
já i tak se póde ku swojéj dziéwcynié
a ty cekáj mié...
juz sié ćmi, juz ciérná noc
nie zaświéci słonko nám...
ej, świéciłby mi miesioncek – zasłaniajom chmury
kieby blinknon kielo telo przeskocyłbyk góry
świéć-ze jesce, cobyk wiedziáł, kany iść
choć se ta siwá mgła do rania nie minié
já i tak se póde ku swojéj dziéwcynié
a ty cekáj mié...
|
